در بخش قبل در رابطه با نیاز هایمان و ارتباط آن با سفر کردن صحبت کردیم. به این موضوع اشاره کردیم که اگر بخواهیم از همه توانایی های خود در عرصه زندگی بهره مند شویم، لازم است تا به تمام حیطه های زندگی توجه کنیم. در حقیقت توجه بر روی یک یا دو حیطه ما را از توجه به سایر حیطه ها باز می دارد و این اختلاف مانع رسیدن ما به حد اکثر بازدهی می شود.
برای خواندن بخش اول مقاله اینجا کلیک کنید.
حتما شما هم به جملات زیر برخورد کرده اید. جملاتی از بزگان در رابطه با سفر:
مسافرت، در جوانی، بخشی از کسب معلومات است؛ در پیری، بخشی از تجربه است. (فرانسیس بیکن)
سفر باعث می شود تا دریابی چقدر در جهان ناچیز هستی و چه جای کوچکی را در جهان اشغال کرده ای. (گوستاو فلوبر)
دورترین سفرها از نخستین گام ها آغاز می شود. (کنفسیوس)
هیچ چیزی جز سفر هوش آدمی را پیشرفت نمی دهد. ( امیل زولا)
باید سفر کرد تا آموخت. (مارک تواین)
و شاهد صدها بلکه هزاران جمله در این باب. البته لازم به ذکر است که ما در تعالیم دینی خود نیز آموزه های بسیاری در رابطه با سفر کردن داریم.
هرگاه یکی از شما به سفر رفت، در بازگشت حتی اگر شده یک قطعه سنگ برای خانواده اش هدیه و تحفه بیاورد. (پیامبر اکرم (ص))
مسافرت کنید تا تندرست بمانید و روزی کسب نمایید. (پیامبر اکرم (ص))
نخست همسفر انتخاب کن، بعد قدم در راه گذار. (پیامبر اکرم (ص))
و البته آموزه های بینظیری که امکان اشاره به آنها در این مقاله نمی باشد.
اما هدف از اشاره به این تاکیدات نشان دادن اهمیت سفر است. در هر فرهنگی برای تاکید بر روی جنبه های مهم زندگی آنها را در قالب جملات معروف از بزرگان ارائه می کنند تا بیش از پیش به آن جنبه مهم توجه شود.
همان طور که در پاراگراف های قبل اشاره شد سفر کردن از جنبه های بسیار مهم زندگی است که بزرگان زیادی به اهمیت آن اشاره کرده اند. همچنین در آموزه های دینی هم تاکید زیادی بر اهمیت آن شده است.
شما هم از اهمیت سفر برایمان بگویید.
